Өч көнлек дөнья
Кунак кына булып, шушы җиргә туып
Яшим әле, кумыйм артыгын.
Яхшылыкта уем, сузам ярдәм кулын,
Бүлешергә әзер актыгын.
Кунак кына булып, шушы җиргә туып
Яшим әле, кумыйм артыгын.
Яхшылыкта уем, сузам ярдәм кулын,
Бүлешергә әзер актыгын.
Төскә булган, эштә уңган,
Заманнан арттан калмыйм.
Иргә ярап була ла ул
Каенана кырын карый.
Әйдә, дустым, ал гармунны,
Җырлыйк «Җидегән чишмә»не.
Җырга-моңнарга күмелсен
Авылыбыз кичләре.
Ялгышлар була, юллар гел борма,
Тигез акмый һәрчакта елга.
Сукмактан узам, юлларда тузан,
Сыкрап елый йөрәк шул заман.
Фәрештәләр юрагандыр
яшәсеннәр диеп сөеп!
Язмыш безне кавыштырган.
Бергә булсыннар диеп!
Килгәнбез икән дөняга
Түгелдер бит ул юкка
ашыгабыз тырышабыз
керердәй булып утка
Алдадым диеп шатланмагыз.
ул бит куаныч түгел
кемнең нинди сүз сөйләвен
Барыбер тоя күңел.
Яшьлекнең язлары,
Онытылмас назлары
Йөрәкләргә бетмәс моң сала.
Иң татлы хыяллар,
Онытылмый ул ярлар
Күңелләрдә мәңге саклана.
Якыннарыбыз безнең мәңге үлми
Алар безнең йөрәк түрендә
һәрвакытта безнең янда булып
Күзәталар һава күгендә!
Вәгъдә бирсәң аны үтә.
Булдырмасаң сөйләмә!
Буш куык очырып җилгә.
Булмаганны көйләмә.