Өч көнлек дөнья

Кунак кына булып, шушы җиргә туып
Яшим әле, кумыйм артыгын.
Яхшылыкта уем, сузам ярдәм кулын,
Бүлешергә әзер актыгын.

Түзмичә булмый

Ялгышлар була, юллар гел борма,
Тигез акмый һәрчакта елга.
Сукмактан узам, юлларда тузан,
Сыкрап елый йөрәк шул заман.

Йөрәк түрендә

Якыннарыбыз безнең мәңге үлми
Алар безнең йөрәк түрендә
һәрвакытта безнең янда булып
Күзәталар һава күгендә!