Тынычлык кошлары гөрләсен!
Күңелле булырмы чәчәкләр
Назланып кояшка батмаса,
Яз килгәч ярлардан моңаеп
Челтерәп гөрләвек атмаса?
Күңелле булырмы чәчәкләр
Назланып кояшка батмаса,
Яз килгәч ярлардан моңаеп
Челтерәп гөрләвек атмаса?
Вәгъдә бирсәң аны үтә.
Булдырмасаң сөйләмә!
Буш куык очырып җилгә.
Булмаганны көйләмә.
Синең җылы яңгыр ява сибәләп.
Элек печән чапкан безнең болыннарны
Никтер баскан әрсез тигәнәк.
Эчеп үлгән икән быел мескен Гариф,
Әминәләр күчеп киткәннәр.
Урамнарда юк бер җан иясе,
Әйтерсең дә: агу сипкәннәр.
Таңда исеп куя җил,
Чал дулкынны куа җил —
Сөйлә, дип, әкият, җырла бер
Торналар турында җыр,
Гел тормышка үрелгән
Кыз турында,
Сугыш өзгән тынлык турында,
Яшьләй сынган канат турында…
Күкләрне иңләп, очалар иңрәп
Кәгазь торналар,
Ак кәгазь торналар.
Җир йөзендә әкият бар,
Җир йөзендә хәсрәт бар…
Хәсрәт ул кайчан да сүнми,
Күңелдә һич сүрелми,
Хиросима көлендә
Саклана ул,
Җырлый ана бишек җырында
Улларының бәхете турында…
Күкләрне иңләп, очалар иңрәп
Кәгазь торналар,
Ак кәгазь торналар.
Ил күгенә кара болыт килде,
Җир белән күк бергә тоташты,
Җан өләшеп йөрде кешеләргә
Авыр елның шәфкать туташы,
Сөйкемле дә, гаҗәп шәфкатьле дә,
Безнең яклардагы җиңгиләр.
Юкка мени алар инсафлыгын
Алан гөлләренә тиңлиләр.
Биек тауларның башында
Утырып уйлар уйладым.
Утырып уйлар уйлар өчен
Үскән икән буйларым.
Тай сымак уйнаклап тора,
Сыгылмалы билкәе,
Яшьләрдән калышмый баса
Үземнең җиңгәкәем.
Аермачы Ходай икмәк-судан,
Җирем биргән изге җимештән,
Урман-далалардан, тугайлардан,
Чылтырап та аккан инештән.
Яу ораны салды Ватан,
Ат атланды батырлар —
Ил дошманнарын (явыз дошманны) кыйратып,
Яудан җиңеп кайтырлар.