Булмасын сугыш!
Аңлый алмыйм, нигә шулай
Җир өстенә яшь кан коела?
Күкрәп килгән күркәм кояшлы яз
Бик күпләргә көздәй тоела.
Аңлый алмыйм, нигә шулай
Җир өстенә яшь кан коела?
Күкрәп килгән күркәм кояшлы яз
Бик күпләргә көздәй тоела.
Тыныч кына сызлып таңнар ата,
Имин көннәр юрап дөньяга!
Яралар да төзәлделәр кебек…
Язлар булып кояш елмая!
Бер кайтырбыз диеп киткән юлдан
Китсәләр дә алар кайтмады.
Алар өчен бары жилләр генә
Ачып-ябып йөрде капканы.
Чулпан калка, таң ата,
Кыз сөйгәнен озата,
Исән барып, исән кайт,
Дошманнарны җиңеп кайт!
Дан җырлары иҗат итегез,
Сугышта югалган солдатлар хакына.
Онытылмасыннар арабыздан китсәләр дә
Кайсы илнең кайсы диңгеҙендә,
Кайсы яҡтың кайсы нигезендә
Ятсалар да.
Дан җырлары иҗат итегез,
Сугышта югалган туганнар хаҡына.
Дошманнарга нәфрәт булып барсын бу җыр,
Нәфрәт булып.
Туганнарга рәхмәт булып калсын бу җыр,
Рәхмәт булып.
Кыр казлары китте
Диңгез буйларына,
Кыр казлары китте тезелеп,
Син дә бәгърем, киттең,
Бик ямансу иттең,
Мин озатып калдым өзелеп.
Җыйнап сугыш серен,
Мәңгелек ут сөйли,
Сүзсез сөйли тарих ялкыны:
Исән калды микән,
Дөрләп янды микән
Сугышларда баткан таң кызы?
Ал нурларга төренеп, кояш байый,
Үткән юллар килә күңелгә.
Җиңүләрне яулап алган көннәр
Онытылмаслар гомер-гомергә.
Шауласын авыллар, калалар,
Шатлансын олылар, балалар,
Шатлансын аналар — аталар
Егетләр солдаттан кайталар!