Гомер турасында баллада
Яшисе бар, сакла үзеңне, дисең.
Теләкләрең, синең, хак сымак.
Ләкин мин бит бөтен гомерем буе
Бәйгеләрдә чапкан ат сымак.
Яшисе бар, сакла үзеңне, дисең.
Теләкләрең, синең, хак сымак.
Ләкин мин бит бөтен гомерем буе
Бәйгеләрдә чапкан ат сымак.
Китә дуслар, китә,
Китә берәм — берәм,
Әллә сөйләшкәннәр мәлләрен!?
Мына тагын бер аз соңлаганмын …
Белә алмый калдым хәлләрен.
Яна-яна кәми барган шәмдәй
Көннән-көнгә гомер кыскара.
Туым белән үлем бер туганнар —
Җилеп кенә үтәр бу ара.
Гомер ике килми, беребез дә белми
Кайчан өзеләсен гомернең.
Ул бит мизгел генә, яшик гади генә
Бүгенгенең белеп кадерен.
Дулкынланып ярсып аккан
Агым суларга син кара.
Шул агым суларга охшап
Гомерләр үтеп бара.
Кунак кына булып, шушы җиргә туып
Яшим әле, кумыйм артыгын.
Яхшылыкта уем, сузам ярдәм кулын,
Бүлешергә әзер актыгын.
Төскә булган, эштә уңган,
Заманнан арттан калмыйм.
Иргә ярап була ла ул
Каенана кырын карый.
Килгәнбез икән дөняга
Түгелдер бит ул юкка
ашыгабыз тырышабыз
керердәй булып утка
Алдадым диеп шатланмагыз.
ул бит куаныч түгел
кемнең нинди сүз сөйләвен
Барыбер тоя күңел.
Бәхетле булсын һәркем
Күл артына төшеп кояш байый
Көннең болганышын туктатып
Сәгат кенә кеше гомерләрен
Бер туктамый саный тук та тук