Юкка яшәмибез
Бар кешегә игелек эшли алмам
Изгелекләр өчен түләргә
Шуның өчен бер көн дә калдырмай
Тырышам кешеләргә бәхет теләргә.
Бар кешегә игелек эшли алмам
Изгелекләр өчен түләргә
Шуның өчен бер көн дә калдырмай
Тырышам кешеләргә бәхет теләргә.
Ашый алганда ашап кал
Килешкәнне киеп кал
Ике тапкыр яшәп булмай
Сөелгәндә сөеп кал.
Гомерләр үткәндә, йомгакны сүткәндә,
Табыла, яңара язмышлар.
Үкенеп, үкенеп кайтмаслык еллар бар,
Яшьләргә чыланган ялгышлар.
Мизгелләрне сагынып көтәбез,
Ә гомерләр сизелми үтә.
Йөрәкләрне әрнетеп бетеп,
Кемнәрдер мәңгелеккә китә.
Ул эштән кайта һәр көнне арып,
Чүт соңга калып, әз генә салып.
Биргәнне ашый, тормый сайланып,
Һәр шимбә бәйрәм, мунчаны ягып.
Лимонад эчми, ярата әйрән,
Нәрсә бар — шуны өстенә кигән.
Күн итекләре аның берничә,
Сибенми хушбуй, ул аны эчә.
Алда көтә безне караңгылык,
Конвой бара менә озатып.
«Әти» диеп арттан килә улым,
Эх, каласы иде юатып.
Үкенечләр, тоташ сызланулар,
Шуның өчен җиргә килдекме?
Йөрәгемне зират иттем бүген,
Иң беренче кабер синеке.
Көзләр җиткән саен,
Яфрак койган каен,
Матур язлар кабат яшәрә.
Калган гомер тагы да,
Матур тоелганга,
Яшәргә дә әле яшәргә,
Яшәргә дә әле яшәргә.
Бик кадерле генә гомереңә
Бүген тагын бер ел өстәлә.
Өстә, Ходай, бәхет, өеп-өеп,
Кайгы-хәсрәт кенә өстәмә!
Гел бәхетле булыйк әле, диеп,
Гомерләрне бергә бәйләдек.
Кавышырга иртә булган икән,
Белмәдек шул, нигә белмәдек?