Аерылып булмый язмыштан (беренче вариант)
Ничә тапкыр инде талпынсам да,
Канатланып куя аккошлар.
Әллә нигә очып китеп булмый,
Аерылып булмый язмыштан.
Тормыш
Агым су (икенче вариант)
Күңелең китек булса да,
Булса да тирән яра,
Керфегең түбән кадама,
Аккан суларга кара.
Агыла болыт
Агыла да болыт, ай, агыла,
Өйкем — өйкем булып кабарып.
Шул болытка текләп карый торгач,
Ни өчен соң әле капыл гына
Зиһеннәрем китте таралып?
Авыру сызмалар
Җиңәр, ахры, мине юләр үлем.
Мин суыктан, беттән, ачлыктан
Үләрмендер шулай, мич башында
Туңып үлгән төсле карчыклар.
Авыр чакларны уйлама
Сыналадыр безнең җаннар,
Авырлыклар да гына.
Авырлыклар булган җирдә,
Сабырлыклар да була.
Авыл эте
Саташып өреп куя ул,
Авылда этләр өрсә.
Оясыннан чыкмый ята,
Хуҗага кунак килсә.
Хуҗа кушмый тавышланмый —
Ялгыш өрсә, эш харап.
Ай тулган кышкы төннәрдә
Ул улый айга карап.
Абдрахман
Унар гына сумлык, ай, ун акык,
Егет, салдыр ияр кашыңа.
Атам дусты диеп ышанма, егет,
Атаң дусты җитер башыңа.
«Салават абый» диләр
Мин һаманда унсигездә кебек,
Бер нәрсә дә үзгәрмәде кебек:
Кояш бата — һаман әлекке,
Таңнар ата — һаман әлекке…
