Үпкәләмәм сиңа, әтием
«Әтием!» — дияргә
Кызыгып үстем мин,
Күп вакыт үпкәләп яшәргә
Хакым юк икәнне
Мин үскәч бары тик аңладым.
Ата-аналар
Һаман чибәр минем әнкәй
Әнкәйнең әле яшь чагын,
Чибәр чагын беләм мин.
Шуңа күрә Әнкәйнең мин
Картаюын теләмим!
Әбиемә
Туган көнең синең бүген, әби,
Җыелыштык тагын яныңа.
Еллар төсен алган күзләреңдә
Бар дөньяның гаме чагыла.
Әйтелмичә калды сүзләрең
Көзен киткән сыерчыклар, әнкәй
Быел язын кабат кайттылар
Бакчабызда алмагачлар, әнкәй
Тагын ап-ак чәчәк аттылар
Авылым картлары
Исәнмесез, әбиләрем,
Исәнмесез, бабайлар!
Сезнең белән күрешкәнгә
Үтте инде күп айлар.
Ак болытлар (беренче вариант)
Ак болытлар, кая агыласыз
Җилләр белән кайсы якларга?
Сезгә кушылып мин дә агар идем,
Кайтыр идем сабый чакларга.
Ак яулыклар салам әле
Ак төс — шатлык төсе диеп әнкәй,
Яулыкларның сөйде(ң) гел агын.
Безнең янда йөредең кояш булып,
Елаганда качып еладың.
Ак яулыклы әнием
Чәчләреңә япкан ак яулыгың
Бик килешә, әнкәм, йөзеңә.
Ак яулыгың төсле ак күңелең,
Саф күңелең чагыла күзеңдә.
Ана күңеле
Ничә тапкыр инде
Якты язлар килде,
Ничә тапкыр тамды тамчылар.
Юлларыңа карап,
Көннәремне санап,
Хәбәр көтәм һәрбер юлчыдан.
Ана нәсыйхәте…
Гөмер үтә тора, картлык җитә тора
Язмыш маңгайларга сырлар салдыра.
Шушы нәсыйхәтем үтә берүк балам,
Үтә берүк, сиңа әйтеп калдырам!
