Кайтам балдыз туеннан
Кайтам балдыз туеннан —
Дөрес барам юлымнан.
Әй, дөнья матур, тик аңа
Бүген нәрсәдер булган:
Кайтам балдыз туеннан —
Дөрес барам юлымнан.
Әй, дөнья матур, тик аңа
Бүген нәрсәдер булган:
Авылларда каз өмәсе гөрли,
Юл буена канат сипкәннәр.
Канат өсләренә баса-баса
Кызлар каз юарга киткәннәр.
Безнең гомер зур бәхет ул,
Кадерләрен белегез.
Чын күңелдән теләкләрне,
Бездән кабул итегез.
Алтын туйлы бәйрәм бүген,
Дуслар җыелган бергә.
Уйларым китә әйләнеп
Үткән озын гомергә.
Яулык болгый ераклардан,
Яшьлегем тирәкләре.
Хәтерләтеп үтәннәрне
Җилкетә йөрәкләрне.
Авырлыктан гына
Тормый әле дөнья,
Күрсәтсә дә кайчак моң-зарын.
Күңелләргә безнең
Канат куя торган
Бәйрәмнәре дә бит бар аның.
Бар күңеллелек бөтен дөньяда, бар бер ямь бүген!
— Нәрсәдән бу? — Мин беләм: бәйрәм бүген, бәйрәм бүген!
Бер мөкатдәс хис белән һәрбер кеше хәйран бүген;
Уйный сазым да минем бәйрәм көен: бәйрәм бүген!
Арттыра, күрдем, кояш гадәттәгедән балкуын;
Җыелган туган-тумача,
Өстәлләрдә хөрмәт-сый.
Кавышалар яшь йөрәкләр,
Бүген бара бездә туй.
Ерак калды давыл,
Күкрәп үтте яулар…
Шаулар безнең җиңү,
Мәңгелеккә шаулар!
Каз йолкалар кызлар, алар өчен
Коймак пешә hәрбер ызбада.
Егетләрнең күзе төшмиме соң,
Егетләрнең күзе төшмиме соң
Каз йолкырга килгән кызларга!