Каеннар шаулый

Ал нурларга төренеп, кояш байый,

Үткән юллар килә күңелгә.
Җиңүләрне яулап алган көннәр
Онытылмаслар гомер-гомергә.

Зәңгәр томаннарга күмелеп калды
Без походлар кичкән ул чаклар.
Күптән сүнде Дунай буйларында
Без кабызган очкын учаклар.

Югалтулар алып килде сугыш,
Күпме дуслар кайтмый калдылар.
Шул дусларның йокыларын саклап,
Ак каеннар моңсу шаулыйлар.

Таралыштык илнең кырларына, —
Очрашырбыз микән без тагын?
Сагынам сезне — җиңү юлларыннан
Бергә үткән, солдат дусларым!

Оставьте комментарий