Китәбез бит
Кеше гөмере кыска, үтеп булмый
Җир йөзенең барлык җирләрен.
Килдек сезгә чит-ят кеше булып,
Дуслар табарымны белмәдем.
Кеше гөмере кыска, үтеп булмый
Җир йөзенең барлык җирләрен.
Килдек сезгә чит-ят кеше булып,
Дуслар табарымны белмәдем.
Йөрәкләр дә аерылмасын,
Канатлар да каерылмасын,
Аны ташлап китмә-китмә.
Ул бит синең яшьлек таңың,
Өзелеп сөйгән тәүге ярың,
Боектырма, ялгыз итмә.
Карлар ява димә, кил син миңа,
Онытмасаң бергә чакларны.
Җылы тыным белән эретермен
Чәчләреңә кунган карларны.
Яңа уңыш, зур бәхетләр теләп,
Озаттылар сине эшеңә.
Күңелеңдә туа олы хисләр,
Җан рәхәте булып кешегә.
Керкәле авылы кайда? —
Биек тау итәгендә.
Тауларын да сагынып кайтам,
Читләргә китәмен дә.
Кайтыйк дускай, кайтыйк туган якка,
Ап — ак карлы, салкын кышларда.
Кайтыйк дускай, кайтыйк туган якка,
Ап — ак карлы, салкын кышларда.
Алсу таңда зәңгәр күл өстендә
Пар аккошлар кага канатын.
Ялгыз аккош кебек мин ямансу
Кайтчы, иркәм, кайтчы, солдатым.