Һаваларда йолдыз
Һаваларда йолдыз, ай, ничәдер?
Ничә санасаң да күчәдер;
Һаваларда йолдыз, ай, ничәдер?
Ничә санасаң да күчәдер;
Елга ага, елга ага,
Ярлар озатып кала.
Бәхетен эзләп, елганың
Зәңгәр күзләре тала.
Кайгылар да баса алмас иде
Йөрәгемдә ташкан шатлыкны,
Көн саен берәр кыз белән
Таныша кайберәүләр.
Мәхәббәт эшендә шулай
Ярыша кайберәүләр.
Алма бакчасына төштем…
Егет булганга күрә.
Күрше абый йоклап ята,
Матур төш күрә-күрә.
Бакчаларга төшкән идем,
Алмалар өзәм диеп.
Пешкән алмалардай матур
Гүзәл кыз торган көтеп.
Минем йөргән юлларымда
Бурап яуган кар әле.
Кар өстендә учак ягып
Көтәр дуслар бар әле.
Колач җәеп каршыларга
Җан дусларым бар әле.
Агыла да болыт агыла,
Кыйблалардан җилләр искәндә.
Өзелә лә үзәк өзелә,
Сез дусларым искә төшкәндә.
Әнә шул сүзең, яратам үзен.
Кайгы-сагыш басса, син кайгырма,
Өметеңне өзмә — син яшә!
Чәчәкләргә төренеп язлар килер,
Язлар безгә бәхет өләшә.
Җырлый-җырлый, гөрли-гөрли
Өмәләрдә күңел ачабыз;
Ай-һай, дусларым,
Дусларым, дус-ишләрем.
Аңламыйсыз йөрәгемнең
Нигә ярсып типкәнен;
Аңламыйсыз күңелем тәрәзәсен
Кемнең килеп чирткәнен.
Кара урманнарның ла уртасында
Карт имәннәр кистәм әллә ли.
Пар үрдәкләр йөзәдер,
Әрәмәдә — күлләрдә.