Язның моңсулыгын сылтау итеп,
Мин бүген дә сине сагындым.
Җилләр булып исте хатирәләр —
Җилдә учак булып кабындым.
Мин бүген дә сине сагындым.
Җилләр булып исте хатирәләр —
Җилдә учак булып кабындым.
Ул көннәргә инде чыклар төшкән,
Чык астында яна чәчәкләр.
Бүген инде тәрәз каршысында
Шаулап үсә яңа чәчәкләр.
Язның моңсулыгы сылтау гына, —
Мин сагынам узган кышларны.
Узган җәйләр, көзләр сагындыра —
Сагынулар никтер ешлады.
Ул көннәргә инде чыклар төшкән,
Чык астында яна чәчәкләр.
Бүген инде тәрәз каршысында
Шаулап үсә яңа чәчәкләр.
Бу моңлану, бәлки, кыендыр да,
Тик теләгем минем саф, әйбәт —
Кешеләрдә булсын моңлану да,
Киләчәккә барсын мәхәббәт.
Ул көннәргә инде чыклар төшкән,
Чык астында яна чәчәкләр.
Бүген инде тәрәз каршысында
Шаулап үсә яңа чәчәкләр.