Моңлы бала түгел идем
Эчемдәге серләремне,
Белмим кемгә сөйләргә.
Эчем пошкач, серләремне
Салып куйдым көйләргә.
Эчемдәге серләремне,
Белмим кемгә сөйләргә.
Эчем пошкач, серләремне
Салып куйдым көйләргә.
Бик кечкенә чагымнан ук
Гармун алдым кулыма.
Моңдаш булды җырыма ул,
Юлдаш булды юлыма.
Уйна, гармуным моңлы итеп,
Үзәкләрне өздереп.
Тарат кайгы-сагышларны
Моңнарыңда йөздереп.
Тәгәрмәчләр ярышы,
Машиналар тавышы,
Сәләм бирә танышлар
Иркен юлларда
Барган чакта көлешеп,
Барган чакта серләшеп
Барган чакта җырлашып
Гармун кулларда.
Бу җырым елмаю,
Елмаю турында.
Күңелләр җылына
Елмаю нурында.
Елмаю нурында
Күңелләр җылына.
Аланда гына җирдән лә болан килә, Зөлхиҗҗә,
Уйсу гына җирләрдән дә, ай, үтә дип, Зөлхиҗҗә,
Төн уртасы җиткәч тә, бер кыз елый, Зөлхиҗҗә,
Яшь гомерем заяга, ай, үтә, дип, Зөлхиҗҗә.
Кәккүк дигән кошның ла, ай, баласы, Зөлхиҗҗә,
Чит ояларда үсә лә яшь булып, Зөлхиҗҗә.