Киткән кошлар кире кайтыр ул!
Бу дөнъяның көзләре дә матур…
Киткән коштар, әйдә, китсеннәр,
Үткән гомерең кире кайтмас, диеп,
Баш очымнан, әйдә, үтсеннәр.
Бу дөнъяның көзләре дә матур…
Киткән коштар, әйдә, китсеннәр,
Үткән гомерең кире кайтмас, диеп,
Баш очымнан, әйдә, үтсеннәр.
Бу дөнъяның көзләре дә матур…
Киткән коштар, әйдә, китсеннәр,
Үткән гомерең кире кайтмас, диеп,
Баш очымнан, әйдә, үтсеннәр.
Былбылкаем минем, килсәнә!
Кулларыңны кулга бирсәнә,
Кара-каршы килеп бер гөрләшик,
Гөрләү чараларын күрсәнә!
Киек казлар китә җылы якка
Төркемнәре белән гел бергә;
Казлар китә, ә без якын дуслар —
Сагынышып килдек күрешергә.
Көзге төнлә язмышыма юрап,
Киек казым чыкты юлыма.
Болытларга башын бәреп елый,
Күз яшьләрен җыям кулыма.
Үткәннәрне ташлап китү авыр,
Йөрәкләрдән өзлеп каннар һава,
Өзлеп каннар һава.
Яңгырларда, явымнарда,
Давылларда-җилләрдә
Киек казлар кыйгылдаша
Мин белмәгән телләрдә.
Тәрәз ачып җимнәр чәчтем,
Килде ике күгәрчен.
Күрдем дә ике күгәрчен,
Килде сезне күрәсем.
Сандугачым, әйт үземә,
Кайсы талга кунасың?