Казанда, диңгез портында
Ай-һай матур хат җибәргән
Сөйгән кызына егет:
«Казанда, диңгез портында
Каршыла, иркәм!» — диеп.
И машина, машина…
И машина, машина,
Үсми агач башында.
Кемгә булыр машинам, дип,
Бабай, башың кашыма.
Дәшмәгез
Дәшмәгез, дәшмәгез, дәшмәгез,
Тимәгез, тимәгез ярама.
Артык зур һәм тирән ул яра,
Йөрәгем урталай ярыла.
Гүзәллегемнең сере
Гүзәл диләр, сәбәбе бар
Гүзәл булуларымның.
Сезнең алда гүзәл булып
Җырлап торуларымның.
Булдырабыз!
Бездә җырлар бетә торган түгел,
Җилкәбезгә кошлар кундырабыз.
Күңелебез тулы моңнар белән
Тотынабыз икән, булдырабыз!
Бердән-берем
Яңгыр яуган зәңгәр кичне,
Бөтен җирдә шомырт исе.
Шатлыктан исергән төсле,
Атлыйм урамнан.
Дусларым җыелган җиргә,
Ашыгам “Сәләм” диергә,
Бергәләп шашып биергә
Көйләр куелган.
Без бит авыл кызлары
Телне-динне онытмыйбыз,
Гадәтләрне саклыйбыз
Авылдан чыккан булсак та,
Заманнан калышмыйбыз.
Өчпочмак-бәлеш пешереп
Бик еш кунак сыйлыйбыз
Мул табынлы һәм кунакчыл
Авылның кызлары без.
Ахирәттә Әхмәдигә урын юк
Өйләнергә дер калтырап яшибез,
Андыйларга кулны гына селтибез.
Өйләнергә исәп итсәң — димләрбез,
Бик акыллы чибәркәйне урларбыз.
Алабутаны, ах
Алды мине Рәбига
Безнең Милли музейга
Искелекне карарга
Булмасак та фанат.
Ә мин әйттем керүгә,
Гөлчәчәкне күрүгә,
Сезнең бу күргәзмәдә
Мин иң төп экспонат.
