Эй, Яңа ел, Яңа ел
Эй, Яңа ел, Яңа ел,
Әйләндерә җир шарын,
Килеп җитәр буранлап
Онытмыйча без барын.
Эй, Яңа ел, Яңа ел,
Әйләндерә җир шарын,
Шатландырып халыкны,
Килеп торсын ел саен!
Эй, Яңа ел, Яңа ел,
Әйләндерә җир шарын,
Килеп җитәр буранлап
Онытмыйча без барын.
Эй, Яңа ел, Яңа ел,
Әйләндерә җир шарын,
Шатландырып халыкны,
Килеп торсын ел саен!
Туйлар гөрли! Менә бәйрәм бүген
Ике гашыйк ярлар кавышкан.
— Мин яратам сине бердәнберем!
— Мин яратам сине җанашым!
— диеп алмашалар балдакларны
Вәгъдәләр әйтәләр, вәгъдәләр.
Пар балдаклар кигән яшь парларны
Туганнары тәбрик итәләр.
Чәчегез чәчкә бәйләнде —
Бүген сезнең туегыз!
Бергә булсын, якты булсын,
Уртак булсын уегыз!
Тик бәхеттән генә торсын
Сезнең барыр юлыгыз!
Кайгы — хәсрәт, көенечне
Читкә алып куегыз!
Язлар җитеп килә, бозлар агып китә
Ярлар белән гүя серләшеп.
Үткән артта кала, гомер алга чаба
Үткән юллар кала тезелеп.
Ай-кояш йөзләре,
Кояшлы көзләре…
Табышкан, кавышкан
Пар былбыл үзләре.
Икәү бергә утыргансыз,
Бергә булсын уегыз;
Икегез дә пар килгәнсез,
Котлы булсын туегыз!
Беренче туй күптән онытылды,
Көмеш туйга әле иртәрәк.
Тик йөрәгем ярсып тибеп куйды
Туй буласы йортка җитәрәк.
Тауны ярып аккан чишмәләрнең,
Араларда булсын сафлыгы.
Бер-берегез өчен күңелләрнең
Тәүге яуган кардай аклыгы.
Туй күлмәге ак ефәктән,
Кызлар — гүя аккошлар.
Аклык бит ул, сафлык бит ул,
Яусын, әйдә, алкышлар!
Бер карында ятып, сулыш алып,
Бу дөнъяга аваз биргәнбез.
Балачактан бергә үскәнбез дә,
Кайгы-шатлыкларны бүлгәнбез.