Елар яшем күзләремдә көйгән инде,
Тойгы хисем күңелемдә үлгән инде.
Үкенүсез, әрнүләрсез китәм синнән,
Сүзсез генә горур башын күтәрәм дә.
Тик син генә тынгы табалмассың,
Бәхетле дә булалмассың.
Чакырысың, ял — барырсың,
Тик мин кире борылмасмын.
Йөрәгемнең сыкрауына түзалмасам,
Табын корып, дуслар җыеп дип терерсең.
Кемдер береү мәхәббәтен тәкдим итер,
Тик шул вакыт күз алдыма мин килермен.
Тик син генә тынгы табалмассың,
Бәхетле дә булалмассың.
Чакырысың, ял — барырсың,
Тик мин кире борылмасмын.
Алларымда ни көткәнен мин белмимен,
Синсез калган язмышымны кабул итәм.
Синең ялган горурлыгын яшерсә дә,
Назлар тулы сөюемне белеп китәм.
Тик син генә тынгы табалмассың,
Бәхетле дә булалмассың.
Чакырысың, ял — барырсың,
Тик мин кире борылмасмын.
