Һәр сулышны «син» дип алганда,
Синең өчен көеп янганда,—
Хыянәтең кисте барысын,
Үкенергә хәзер, җаным, соң!
Ә мин менә сине сагынмыйм,
Хәзер инде сиңа табынмыйм,
Алларйма чыгып чакырма,
Кире кайтмам сиңа тагын мин.
Үтеп барган ялган мизгелгә
Алыштырдың бит син барысын.
Нигә һаман эзләп таба соң
Әрнү-үкенечле карашың?
Ә мин менә сине сагынмыйм,
Хәзер инде сиңа табынмыйм.
Алларыма чыгып чакырма,
Кире кайтмам сиңа тагын мин.
Үтәр еллар, вакыт дәвалар —
Төзәлерләр әле яралар.
Тик без генә бергә булмабыз —
Ерагая гына аралар.
Ә мин менә сине сагынмыйм,
Хәзер инде сиңа табынмыйм.
Алларыма чыгып чакырма,
Кире кайтмам сиңа тагын мин.
