Шатлыкларны тыныч (шашып) каршыладым,
Кайгыларны яшьсез күтәрдем.
Яннарымда дуслар булгангамы,
Тоймаганмын еллар үткәнен.
Сизмәгәнмен, көзге җилләр килеп,
Чәчләремә бәсләр (кырау) сипкәнен.
Аңладым, тик (мин) дуслар белән генә
Йөрәгемнең япь-яшь икәнен.
Еллар дулкынында чайкалганда
Сез бар чакта дуслар, югалмам!
Барысына түзеп булыр сымак,
Ялгызлыкка гына сыдамам (түзә алмам).
