Син белмәдең

Син белмәдең,
Шашып яңгыр койган чакта
Каеннарның яфракларын үпкәнем,
Ялан аяк, син йөрөгән эздән генә
Чәчләремне җилгә тиреп үткәнем…

Син белмәдең,
Моңсу айны ишем итеп,
Төннәр буе йолдызларны күзләдем.
Йондоз диеп, алданым да мин үземде
Бары синең күзләреңне эзләдем…

Син белмәдең,
Кайнар кояшның яктысы
Йөрәгемдә сөю булып балкыны.
Сүнгән идең шул, күрмичә эңердә,
син белмәдең,
Булган идем таң ҡыҙы…

Оставьте комментарий