/»Язмышлардан узмыш бар…» спектакленнән/
Йөрәкләр кушылды, ә юллар аерылды —
Уртага ярылды тормышлар.
Яртышар-яртышар калдык без — нишләрбез
Язмыштан булмаса узмышлар?
Сөйгәнем — ятларда.
Моңсу таң атканда өзелә җаннарым, өзелә.
Хәсрәтем югала, шатлыгым югала
Бер генә карасам йөзеңә.
Дөм кара төннәрдә, йолдызлар сүнгәндә
Йөрәкне чакмалый чагырмын.
Менәрмен үрләргә, төшәрмен гүрләргә —
Язмыштан узмышлар табырбыз.
