Синең белән башладык без
Икәү гомер юл башын.
Авыр юлларны үтәрлек
Булдың тугры юлдашым.
Башкаларны сөйгән,
Канатлары көйгән,
Без кавыштык ике күбәләк.
Сикәлтәләр кичтек,
Кайгы-шатлык эчтек,
Арага кермәде хыянәт.
Булгандыр моңайган чаклар,
Үткәннәрне сагынып.
Пар канатлар була алдык,
Сагышлардан арынып.
Җылы оя кордык,
Балалар үстердек.
Бәхетләрен язсын күрергә.
Ап-аклыкка җитеп,
Тигез гомер итеп,
Түрдә кунак булып йөрергә.
Байлык өчен ут йотмадык,
Пошынмадык юклыкка.
Бер Ходайга шөкер иттек
Тамагыбыз туклыкта.
Юк язмышка үпкә:
Күңел сузмый күпкә,
Без яшибез булып канәгать.
Дөнья имин булсын,
Муллык белән тулсын,
Йортыбызга иңсен бәрәкәт.
