Шаян курай
Казанда, бер бакчада
Бер шаян курай булган
Кеп-кечкенә булса да,
Гел уйнап кына торган:
Казанда, бер бакчада
Бер шаян курай булган
Кеп-кечкенә булса да,
Гел уйнап кына торган:
Хуш килдегеҙ, ҡунаҡтар!
Һеҙҙең яҡтарҙа нисектер,
Беҙҙә шундай йола бар.
Ҡунаҡтарҙы юлға сығып,
Ҡаршы ала хужалар.
Иртән әни уята:
— Кызым, хәерле иртә!
Шул тылсымлы сүз мине
Көн буе саклап йөртә.
Әби мәктәпкә озата:
— Кызым, — дип, — хәерле юл!
Әбием изге күңелле,
Гел хәерле була юл.
Чәчкәләр җыйганда
Хәтфәдәй тугайда
Тургайларның ңырын тыңладым
Күңелем тулганга,
Көй таныш булганга
Аларга кушылып җырладым
Булмый унап машина да
Берүзем.
Күрүче юк, ишетүче
Бер сүзем!
Ничек мәктәпкә йөрермен
Берүзем?
Кызыга туганлыларга
Гел күзем.
Нинди генә гармуннар юк,
Безнең татар халкында.
Тальян,баян,бик күп алар,
Саный китсәң барсында.
Кыз:
Бергә мәктәпкә барырга
Үзең вәгдә итәсең.
Бер үзем бардым мәктәпкә
Тагын ташлап киткәнсең.
Кыз:
Әтием өйгә кайтканны,
Аламын көтеп-көтеп.
Бергә сизмибез вакытның,
Киткәнен бик тиз үтеп.
Дус ишләрне табарга,
Ак тасмалар тагырга,
Матур итеп язырга
Акбур белән тактага.
Уңган әткәем,
Уңган әнкәем
Тәмле аш, чаен
Тезә өстәлгә.
Кызык сүзләрдән,
Якты йөзләрдән,
Шаян күзләрдән,
Шатлык өстәлә.