Һавалардан очып үтте
Күгәрчен көтүләре;
Әле дә булса исләремдә
Сау бул, дип китүләре.
Кызарып кояш чыкканда,
Нурлар төшә түтәлгә;
Күзем төшсә, күңелем төшми
Синнән башка бүтәнгә.
Урман буе салкын чишмә,
Суын эчеп туймадым;
Аерылганда кул бирмәдем,
Күрешербез дип уйладым.